الاستاذ: ناجى ابو بسمة مدرسة الفلسفة كان بيموت فى النسوان وكان ممكن يفضل يتكلم عنهم طول حياته وميبطلش ابدا . أنا بقى كنت احب استناه على باب المدرسة لغاية مايخلص واروح معاه لان طريقة كان نفس طريقى . كان دايما وهو ماشى معايا يحط ايده على كتفى ويقول لى شوف ياابوحميد ياصديقى ( النسوان نعمة واللى يكرهها يعمى ( وان الست كل ماتكون تخينة كل ماتبقى كذا وكذا وكذا اقوله انا حلاوتك ياابو بسمة يامدلعنى
فى مرة ركبنا ميكروباص وقعد الاستاذ ناجى جنب مزة جامدة اوى فى اخر كرسى وراح مميل عليا وقال لى شوف واتعلم وشوية وراح مادد ايده وقارص المزة من رجليها وهيا قاعدة . وعينك ماتشوف الا النور . لقيت البت راحت خالعة اللى فى رجليها ونزلت على الاستاذ ناجى وفين يوجعك يامعلم مع طبعا سيل من احلى الشتايم . انا شفت كده رحت خالع وتانى يوم رحت المدرسة لقيت الاستاذ ناجى رابط دماغة . بقول له مالك الف سلامة من ايه ده رد وقاللى ادام الطلبة : ابدا ده انا وقعت وانا ماشى
ونعمة المدرسين ومربين الاجيال
ReplyDelete